W skład ładunku wchodziło jedenaście satelitów o wadze 172 kg każdy oraz symulator masy o wadze 142 kg. Pierwszy start zmodernizowanej wersji Falcona 9 v1.1 o zwiększonej o 30% mocy (Full Thrust). Orbcomm pierwotnie miał być trzecim lotem rakiety o zwiększonym ciągu, ale zmiana na pozycję lotu dziewiczego została ogłoszona w październiku 2015 roku. SpaceX otrzymał pozwolenie od FAA na lądowanie boostera na lądzie na Przylądku Canaveral, co ostatecznie udało się to po raz pierwszy w historii. Użyty podczas tej misji booster o numerze seryjnym B1019, znajduje się obecnie na stałej ekspozycji przed siedzibą SpaceX w Hawthorne w Kalifornii, na skrzyżowaniu Crenshaw Boulevard i Jack Northrop Avenue.

Parametry startu były nominalne do T+140 sekundy po starcie, kiedy to pojawiła się chmura białych oparów, po czym nastąpiła gwałtowna utrata ciśnienia w zbiorniku LOX (ciekły tlen) drugiego stopnia rakiety. Booster kontynuował swoją trajektorię lotu aż do całkowitego rozpadu w T+150 sekundzie misji. Późniejsze badania wykazały, że przyczyną wypadku była usterka wspornika, który mocował butlę z helem wewnątrz zbiornika LOX drugiego stopnia. Kapsuła Dragon przetrwała eksplozję, ale została utracona w momencie zderzenia z wodą, ponieważ jej oprogramowanie nie zawierało funkcji odpalenia spadochronu w przypadku awarii rakiety nośnej.

Pierwotnie planowany start został opóźniony o ponad miesiąc po tym, jak w zakładzie montażowym wykryto problem z systemem sprężania helu. Późniejsze wystrzelenie satelity zakończyło się sukcesem - pierwszy turkmeński satelita został umieszczony na pozycji 52,0° długości geograficznej wschodniej.

Po oddzieleniu drugiego stopnia podjęto próbę kontrolowanego zejścia pierwszego stopnia. Po kontakcie boostera ze statkiem, przewrócił się on z powodu nadmiernej prędkości bocznej spowodowanej zablokowaną przepustnicą, która opóźniała zmniejszenie prędkości w odpowiednim momencie.

Był to pierwszy wspólny start lżejszego zestawu dwóch satelitów, który został zaprojektowany specjalnie po to, aby wykorzystać tańszą rakietę SpaceX Falcon 9. Koszty wyniesienia na orbitę jednego satelity wyniosły mniej niż 30 milionów dolarów. Satelita ABS dotarł do miejsca docelowego przed terminem i rozpoczął działalność 10 września 2015 r.

Pierwszy start w ramach kontraktu USAF OSP 3. Pierwszy start SpaceX, który wyniósł satelitę poza geostacjonarną orbitę transferową, pierwszy start SpaceX w przestrzeń międzyplanetarną i pierwszy start SpaceX z amerykańskim satelitą badawczym. Pierwszy stopień wykonał testowe zejście do wodowania w wyznaczonym wcześniej punkcie (udało się wodowanie w odległości 10 m od planowanego celu).

Po oddzieleniu drugiego stopnia, SpaceX po raz pierwszy podjął próbę powrotu pierwszego stopnia na autonomiczną platformę pływającą o wymiarach 90 m × 50 m. W ramach testu osiągnięto wiele celów i uzyskano dużą ilość danych. Niestety gridfiny (powierzchnie sterujące przypominające tarki), zastosowane po raz pierwszy do bardziej precyzyjnego pozycjonowania podczas opadania boostera, na minutę przed lądowaniem, wyczerpały płyn hydrauliczny systemu sterowania, co skutkowało zniszczeniem boostera podczas uderzenia w platformę.