W celu uniknięcia opóźnień Iridium Communications, przekonane o braku zwiększonego ryzyka, zaakceptowało użycie używanego wcześniej boostera i stało się pierwszym klientem SpaceX, który dwukrotnie wykorzystał ten sam booster pierwszego stopnia Falcona (poprzednio użyty w drugiej misji Iridium NEXT). SpaceX nie zdecydowało się na próbę odzyskania boostera, ale wykonał on miękkie wodowanie na oceanie. Start nastąpił podczas zachodu słońca, co spowodowało tzw. efekt zmierzchu, w którym to światło słoneczne odbija się od spalin rakiety na dużej wysokości, powodując "zapierające dech w piersiach widoki" w całej południowej Kalifornii i okolicznych regionach.

Pierwszy start na odnowionym po eksplozji Amosa-6 w 2016 roku stanowisku strtowym na przylądku Canaveral (LC-40) i 20. udane lądowanie boostera. Będąc drugim ponownym użyciem kapsuły Dragon (wcześniej leciała w misji CRS-6) i czwartym ponownym użyciem boostera (wcześniej leciał w misji CRS-11) był to pierwszy przypadek ponownego użycia zarówno boostera, jak i statku podczas tego samego lotu.

Pierwsze wystrzelenie przez SpaceX południowokoreańskiego satelity. Był to dla SpaceX trzeci start i lądowanie w ciągu zaledwie trzech tygodni i 15 udane lądowanie z rzędu. Po wylądowaniu zaobserwowano niewielki pożar pod boosterem, co doprowadziło do spekulacji na temat uszkodzeń silników, które uniemożliwiłyby ponowny lot.

Trzecie ponowne użycie i odzyskanie wcześniej wystrzelonego boostera pierwszego stopnia oraz drugi raz gdy SES użył ponownie wystrzelonego boostera. Podczas misji na orbitę został wyniesiony jeden satelita, współdzielony między dwie kontraktujące lot spółki na zasadach "CondoSat".

Trzeci lot ulepszonego Falcona 9 Block 4 i trzecie wystrzelenie 10 satelitów Iridium NEXT.

Drugi lot zmodernizowanego Falcona 9 Block 4. Ze względu na tajny charakter misji, telemetria (prędkość i wysokości) drugiego stopnia została pominięta w transmisji ze startu. Był to pierwszy raz kiedy kosmiczny samolot X-37B, wyprodukowany przez Boeinga, nie został wystrzelony w kosmos przy pomocy rakiet należących do ULA (United Launch Alliance - joint venture Lockheed Martin i Boeinga). 

Pierwszy satelita do obserwacji Ziemi opracowany i skonstruowany przez Tajwan. Ładunek wagowo był znacznie poniżej specyfikacji rakiety, jako że holownik kosmiczny Spaceflight Industries SHERPA został usunięty z manifestu ładunkowego misji, co doprowadziło do spekulacji, że wraz z rabatami z powodu opóźnień, SpaceX było na tym starcie stratne.

Dragon przewoził 2 349 kg ładunków wewnątrz kapsuły (przestrzeń ciśnieniowa) oraz 961 kg ładunków w "bagażniku" (przestrzeń bezciśnieniowa), w tym detektor Cosmic Ray Energetics and Mass Experiment (CREAM). Pierwszy lot zmodernizowanej wersji Falcona znanej nieformalnie jako "Block 4", która posiadała zwiększony ciąg silników głównych i inne drobne ulepszenia. Podczas tego lotu wyniesiono na orbitę również misję edukacyjną Educational Launch of Nanosatellites ELaNa 22.

Pierwotnie przewidywano, że satelita poleci na rakiecie Falcon Heavy, ale ciągłe ulepszenia silników Merlin sprawiły, że ciężkie satelity mogły być wysyłane na orbitę GTO przy użyciu Falcona 9 w konfiguracji bez odzysku boostera. Rakieta osiągnęła orbitę supersynchroniczną o wysokości 43 000 km, przekraczając minimalne wymagania 28 000 km. Intelsat 35e jest największym z obecnie aktywnych satelitów Intelsatu.

Drugi start konstelacji Iridium z 10 satelitami i pierwszy lot z wykorzystaniem tytanowych (zamiast aluminiowych) gridfinów w celu poprawy sterowności i lepszego radzenia sobie z ciepłem podczas ponownego wejścia boostera w atmosferę.

Drugie ponowne użycie boostera (Booster B1029 poleciał wcześniej z misją Iridium w styczniu 2017 roku). Ładunkiem był pierwszy komercyjny satelita komunikacyjny należący do Bułgarii.

Misja ta dostarczyła na ISS Neutron Star Interior Composition Explorer (NICER), Multiple User System for Earth Sensing Facility (MUSES), Roll Out Solar Array (ROSA), Advanced Plant Habitat oraz ładunki w ramach programu Birds-1. Podczas tej misji po raz pierwszy wystrzelono odnowioną kapsułę Dragon o numerze seryjnym C106, która leciała wcześniej we wrześniu 2014 roku w misji CRS-4, był to pierwszy od 2011 roku przypadek dotarcia na ISS ponownie użytego statku kosmicznego. W ładunku znalazło się również pięć cubesatów, pierwszych w historii satelitów z Bangladeszu (BRAC Onnesha), Ghany (GhanaSat-1) i Mongolii (Mazaalai).

Pierwotnie planowano wystrzelenie satelity Falconem Heavy, ale poprawione osiągi pozwoliły na przeprowadzenie misji przy użyciu Falcona 9 (bez odzyskania boostera). Inmarsat-5 F4 to "największy i najbardziej skomplikowany satelita komunikacyjny, jaki kiedykolwiek został zbudowany" przez Inmarsat. Satelita został umieszczony na łukowej supersynchronicznej orbicie transferowej o wysokości 381 km × 68 839 km, nachylonej pod kątem 24,5° do równika.

Pierwszy start w ramach certyfikacji SpaceX z 2015 roku dla misji kosmicznych dotyczących bezpieczeństwa narodowego, która pozwoliła SpaceX na kontraktowanie usług startowych z tajnymi ładunkami, a tym samym przełamanie monopolu United Launch Alliance (ULA) na tajne starty, który trwał od 2006 roku. Po raz pierwszy SpaceX zaoferowało nieprzerwaną transmisję z pierwszego stopnia boostera od startu do lądowania. Podczas transmisji z tego startu telemetria (prędkość i wysokości) drugiego stopnia nie był upubliczniona.

Pierwszy w historii ponowne wykorzystanie pierwszego stopnia rakiety klasy orbitalnej (Booster B1021, wcześniej wystrzelony z misją CRS-8) i pierwsze w historii udane lądowanie ponownie wykorzystanego boostera. Dodatkowo, lot ten był pierwszym ponownym użyciem rakiety z platformy LC-39A od czasu STS-135 i po raz pierwszy owiewka ładunku, użyta do ochrony ładunku podczas startu, pozostała nienaruszona po udanym lądowaniu przy użyciu sterowalnego spadochronu oraz silniczków.

Pierwszy od czasu Apollo 6 bezzałogowy start z platformy LC-39A nie będący startem do stacji kosmicznej. Wystrzelono satelitę komunikacyjnego do usług nadawczych nad Brazylią. Ze względu na wielkość ładunku wystrzelonego na GTO, wracający na Ziemię booster nie posiadał nóg do lądowania ani gridfinów, w związku z czym rozbił się na Atlantyku.

Pierwszy lot Falcona 9 z historycznego stanowiska startowego LC-39A w Centrum Kosmicznym Kennedy'ego i pierwszy start bez załogi z LC-39A od czasu Skylab-1. Lot miał na celu dostarczenie zaopatrzenia i materiałów dla 50. i 51. Ekspedycji ISS oraz trzeci powrót pierwszego stopnia Falcona na lądowisko Landing Zone 1 na Przylądku Canaveral.

Misja powrotna do lotów po utracie rakiety w misji Amos-6 we wrześniu 2016 roku. Był to pierwszy start z serii satelitów Iridium NEXT, które mają zastąpić oryginalną konstelację Iridium wystrzeloną pod koniec lat 90. Po opóźnionym starcie pierwszych dwóch partii satelitów Iridium rakietą Dnepr z kwietnia 2016 r., Iridium Communications zdecydowało się zamiast tego na wyniesienie na orbitę pierwszej partii satelitów za pomocą SpaceX. Na ładunek składało się dziesięć satelitów o wadze 860 kg każdy plus dyspenser o wadze 1 000 kg.